Próf próf próf og próf og líka próf og meirapróf

prófastur, prófíll, próförk, prófessor.................                        Endilega bætið við! 

Já, það er rétt, ég er að fara í próf

Þetta er rosalegt!

hrodmar.blog.is Ingvar,láttu nú til þín taka!

Snilld!

Ég væri til í að taka gigg með þessum

Fílahljómsveit æfir fyrir jólatónleika

Halda áfram.

Já, ég er búinn að lofa að vera duglegur að blogga. Hvað er málið með með að maður sem er fæddur 1979 s.s. 28 ára gamall, hefur aldrei tekið bílpróf, verið tekinn 7 sinnum fyrir að aka réttindalaus og fær bara skilorðsbundið fangelsi? Hvað þarf þessi maður að vera tekinn oft svo honum verði stungið í steininn? Og svo hversu þungann dóm fær hann fyrir næsta brot. Mánuð? Ég veit að hann fær auðvitað mikla sekt, eða ekki. Það gæti vel verið að hann þekki einhvern innan kerfisins sem að sleppir honum 7 sinnum með skilorðsbundnum dóm,jafnvel oftar, því þannig er nú Íslenska dómskerfið. Maður sem misnotar barn eða drepur mann, hann fær vægari dóm en sá sem er dæmdur fyrir fjárdrátt eða skattsvik. Það virðist vera orðin staðreynd að peningar eru mikilvægari heldur en manneskjur. Ef að það sé dæmt í misnotkunarmáli gagnvart barni, þykir það virkilega nóg að láta viðkomandi aðila borga fórnarlambinu einhverja hundraðþúsundkalla og þá sé allt í fína lagi með barnið? Nei, veistu það er bara alls ekki þannig, þetta ristir mun dýpra. Einstaklingur sem lendir fyrir þessu þarf að burðast með þetta alla ævi ef ekkert verður að gert. Frekar finnst mér að ætti að skylda sökudólginn til að borga fyrir fórnarlambið eins marga sálfræðitíma og það þarf. Og svo er það annað,hver er tryggingin fyrir því að þegar sökudólgurinn losnar út að hann endurtaki ekki leikinn? Getur einhver sagt mér það?

Tónleikarnir

Já, ég var að spila á tónleikum í gær, með Múgsefjun á Hressó. Mikið djö.... var þetta skrítið eitthvað. Að spila á Miðvikudagskveldi er einkvað sem ég hef einhvernvegin aldrei náð að fíla. Ég er orðinn svo vanur því að spila fyrir framan sauðölvað fólk á knæpum, eða í einhverjum veislusölum.               Að spila músík sem maður hefur tekið þátt í að skapa og þróa fyrir framan fólk sem er komið til að hlusta, það er allt annað dæmi. Á knæpunum er manni skítsama þótt maður ruglist aðeins í Brown eyed girl eða Lesblindsker eða þessu öllu saman. Út af því að það er hvort eð flestir svo fullir og eiga bara eina hugsun eftir í kollinum "Ég verð að ná mér í einkvað kjöt til að taka með heim" eða"Ég verð að snapa fæt" Og ef það tekst ekki þá verða viðkomandi manneskjur pirraðar og fara að biðja um óskalög eða vilja fá að syngja með bandinu. Ef það tekst ekki heldur, þá er hljómsveitin orðin ömurleg og leiðinleg. Þetta reynir stundum á taugarnar. Það reynir líka á taugarnar að spila sitt eigið efni á tónleikum. Maður er að spila kannski lög sem enginn hefur heyrt áður og veit ekkert hvernig fólk tekur því. Maður setur miklu meiri kröfur á sig þá, og drekkur líka miklu minna. En blessunarlega er ég að spila með svo frábæru fólki ,sem að er að deila þessu áhugamáli með mér og vil ég þakka þeim öllum fyrir. Reynslan sem maður fær út úr þessu öllu saman er ómetanleg finnst mér. Maður lærir að hlusta á bandið sem heild, lærir að spila yfir hljóma, lærir að redda sér út úr mistökum og kynnast mismunandi stílbrigðum. Þetta er endalaus hafsjór af þekkingu, reynslu, vináttu og ástríðu sem ég mun aldrei láta frá mér og aldrei hætta að pæla í. Að verða einhver multi-milli af þessu er bara bónus.   Takk fyrir að nenna að lesa þetta.

Jahérna!!

Vinnufélagi minn sagði mér magnaða sögu í morgun. Hann byrjaði á því að spyrja mig hvort ég hefði fylgst eitthvað með fréttunum um helgina. Ég svaraði því játandi. "Sástu fréttina um brunann í Fannarfellinu í breiðholti?" "Já" sagði ég. "Þetta var í næsta stigagangi í blokkinni minni" sagði maðurinn. "Nú? hvað ertu að segja" sagði ég hissa. "Já,ég vaknaði við það að það var verið að berja á dyrnar hjá mér, mjög fast. Ég rauk upp og fór til dyra og sá að þetta var löggan. Hún sagði mér að það væri kviknað í íbúð í blokkinni og að þyrfti að rýma blokkina strax. Nú,ég rauk inn til að vekja konuna mína og strákinn okkar. Ég tók strákinn minn og klæddi hann í einhver föt í fljótheitum og svo ætlaði ég að drífa mig út, en konan mín var hvergi sjáanleg. Ég kallaði á hana "Hvar ertu?" Hún svaraði. "Inn á baði" "Inn á baði??.Hrópaði ég. "Hvað ertu að gera?Við verðum að koma okkur út, það er kviknað í" Þá svaraði hún. "Ég er að mála mig"

viðbót

já, tónleikarnir verða 21.nóvember kl 21:00 á hressingarskálanum.

Á döfinni.

Það sem er að fara að gerast í mínu lífi á næstunni: Ég er að fara að spila í hressingarskálanum með hljómsveitinni minni Múgsefjun og Sprengjuhöllin mun einnig vera þar, hressir. Jólaprófin í F.Í.H. eru á næsta leiti og held ég standi bara nokkuð vel að vígi í þeim málum. Fékk 8 í miðannarprófinu, sem telst nú vera gott á íslenskum mælikvarða. Svo er fyrsta Múgsefjunarplatan í vinnslu og kemur væntanlega út eftir áramót. Nú, þið getið hlustað á tóndæmi á www.myspace.com/mugsefjun og látið vita hvernig ykkur finnst. Meira hef ég ekki að segja í bili. Takk fyrir og góðar stundir

Jú, halló.

Aldrei hefði mér dottið í hug að ég ætti eftir að blogga. Málið er að ég er nýlega búinn að fá mér tölvudruslu og er soldið slow á takkaborðinu. Ekki nenni ég að fara að gera einhverjar leiðinlegar æfingar eins og asdf ælkj asdf ælkj, Þannig að ég byrja bara strax að skrifa um sjálfan mig, það er miklu skemmtilegra. Ég held að ég sé miklu fljótari að læra þannig. Best að ég segi eitthvað um sjálfan mig, fyrst að ég er byrjaður á þessu. Ég heiti fullu nafni Brynjar Páll Björnsson fæddur 12 okt. 1980, á hinu margrómaða Siglufjarðarsjúkrahúsi af Mömmu minni (Pabbi lagði til einhverja vinnu líka en það er önnur saga) svo liðu 27 ár og ég keypti mér tölvu og fór að blogga. Takk fyrir. Ég er farinn á fyllerí...... Segi frá því seinna